به گزارش نیپنا به نقل از پایگاه خبری نیوزبایتس، گزارش مؤسسه «نوواما اینستیچویشنال اکوئیتیز» (Nuvama Institutional Equities) اعلام کرد که انتظار میرود تقاضای هیدروژن هند تا سال ۲۰۳۰ با افزایش 2 برابری به حدود سالانه ۱۲ میلیون تن برسد.
این افزایش بیشتر از سوی بخشهای کود، پالایش و پتروشیمی هدایت خواهد شد.
گزارش پیشبینی میکند کودها تا سال ۲۰۳۰ بیش از نیمی از این تقاضا را با حدود ۶ میلیون و ۱۰۰ هزار تن در سال تشکیل دهند، در حالی که پالایشگاهها ممکن است به سالانه حدود ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تن نیاز داشته باشند.
بخش پتروشیمی نیز میتواند با راهاندازی ظرفیتهای تازه، سالانه یک میلیون و ۳۰۰ هزار تن دیگر به این تقاضا کمک کند.
این گزارش همچنین تأکید میکند هیدروژن سبز (GH2) میتواند در درازمدت در تولید فولاد، حملونقل سنگین طولانیمدت، کشتیرانی و تولید برق استفاده میشود.
گسترش بالقوه بخشهای مصرف GH2 نشاندهنده روند رو به رشد به سمت راهحلهای انرژی پایدار در صنایع مختلف است.
تلاش هند به سوی آیندهای با سوخت هیدروژن ازسوی «ماموریت ملی هیدروژن سبز» هدایت میشود که هدف آن ایجاد زیرساخت برای هیدروژن سبز است.
این ماموریت حدود ۱۹۷ میلیارد روپیه (۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار) هزینه دارد که بیشتر آن به طرح SIGHT مرتبط است؛ طرحی که تولید و مصرف هیدروژن سبز و تولید الکترولیز را ترویج میدهد.
از زمان معرفی سیاست هیدروژن سبز هند در سال ۲۰۲۲ و آغاز مأموریت در اوایل سال ۲۰۲۳، ۱۳ ایالت طرحهای حمایتی خود را راهاندازی کردهاند.
این طرحها شامل معافیتهای انتقال برق، یارانهها، حمایت از بهره، برنامههای آموزشی و کمکهای مالیاتی زمین و ایالت است، ابتکارهای مرکزی و ایالتی در کنار هم میتوانند یک منبع حمایتی نزدیک به ۶۱ میلیارد دلار برای بخش هیدروژن سبز ایجاد کنند.
با وجود حمایت قوی سیاستی، هزینه همچنان مانع بزرگ برای پذیرش هیدروژن سبز است.
اکنون هیدروژن سبز ۳ دلار و ۵۰ سنت تا ۴ دلار برای هر کیلوگرم هزینه دارد، در حالی که هیدروژن خاکستری حدود ۲ دلار و ۲۰ سنت به ازای هر کیلوگرم قیمت دارد.
این گزارش نشان میدهد اقدامهای سیاستی و بهبود بازار میتواند هزینههای هیدروژن سبز را تا ۱ دلار و ۹۰ سنت برای هر کیلوگرم کاهش دهد و معافیت از هزینههای پاوربانک/دسترسی آزاد میتواند بهتنهایی نزدیک به یکچهارم از هزینه بکاهد.